Hiperparasit boleh mengawal populasi perumah mereka, dan perkara ini telah digunakan dalam pertanian dan sedikit sebanyak dalam bidang perubatan. Kesan pengawalan boleh dilihat melalui cara virus CHV1 membantu mengawal kerosakan yang dilakukan oleh penyakit hawar berangan, Cryphonectria parasitica, terhadap pokok berangan Amerika dan dengan cara bakteriofaj boleh mengehadkan jangkitan bakteria. Perkara ini belum dikaji dengan terperinci, akan tetapi kebanyakan mikroorganisma parasit (yang menyebabkan penyakit) mempunyai hiperparasit yang mungkin terbukti berguna secara meluas dalam kedua-dua bidang pertanian dan perubatan. [10]

Hiperparasitisme adalah sama dengan konsep hubungan pemangsa ke atas herbivora, yang seterusnya memakan tumbuhan, kerana terdapat tiga tahap trofik yang terlibat. Walau bagaimanapun, hiperparasit adalah lebih kecil daripada pemangsa, membiak lebih cepat daripada perumahnya dan biasanya ditemui dalam jumlah yang lebih besar, manakala terutamanya dalam kes mikroorganisma, perumah berkebolehan untuk membersihkan jangkitannya sekaligus mencegah hiperparasitisme. Oleh itu, hiperparasitisme mungkin berkelakuan berbeza daripada sistem mangsa pemangsa tiga peringkat: pemangsa boleh mengawal populasi mangsa, contohnya sebagai spesies batu kunci, tetapi memandangkan perbezaan antara hiperparasit dan pemangsa, kesan dan hubungan kesemua aktor perlu dimodelkan secara berbeza. [10]